maandag 17 maart 2003

Hella Haasse - Een nieuwe testament



Weer eens een Hella Haasse gelezen: Een Nieuwer Testament, uit 1991.

Het geheel speelt zich af in het net gekerstende Rome (vijfde eeuw), waar andere godsdiensten streng verboden zijn door de eerste (?) christelijke keizer Honorius.

Een man (Niliacus, hij die van de Nijl komt) staat voor het gerecht, beschuldigd van het offeren van een haan: afgoderij dus. Blijkt dat deze man vroeger de rechter (prefect, Hadrianus is zijn naam) heeft gekend en zelfs een poosje diens protegé is geweest.

Niliacus is onder zijn vroegere naam Claudius Claudianus een gevierd hofdichter geweest, maar 10 jaar eerder uit Rome verbannen, ook al wegens afgoderij. Het ziet er dus slecht voor hem uit. Maar de prefect koestert nog de herinneringen aan vroeger. Wat zal er gebeuren: doodstraf? bekering?

In ieder geval slaat de titel op a. het gekerstende Rome, en op het testament dat Niliacus in de dodencel maakt, een brief aan de (groot)vader die hij nooit gekend heeft.

Mooi boekje, maar niet zo soepeltjes geschreven als Sleuteloog. Komt ook door de tijd waarin het speelt, vermoed ik. Romeinen en zeker zo'n beschrijving van een rechtszaak nodigen uit tot een tikje plechtstatige taal.

zondag 16 maart 2003

Ronald Giphart - Gala



Net bij een kopje thee Gala gelezen. Tot een pagina of 50 vond ik het wel aardig, daarna was het doorzetten om het uit te lezen (ik merkte dat het me niet meer boeide omdat ik ondertussen klusjes deed: was ophangen, planten watergeven etc.). Alleen het laatste hoofdstukje vond ik dan wel weer ok. (na het feest)

Erg ongeloofwaardig dat een excusez-le-mot bimbootje van net 20 zoveel seksuele ervaring ten toon kan spreiden en al zo lang: 'Jaren geleden kreeg ik voor het eerst een kortstondige kwestie met een getrouwde man.'

En ach, soms pik je nog een leukigheidje op: fuck heeft minstens 12 betekenissen en dan staat De Daad er nog niet eens bij :-) Maar wat is in hemelsnaam een 'double whammy'?? Of moet ik daarvoor een avondje naar V8 kijken? ;-)

Toch nog een paar ezelsoortjes gemaakt:
'Dat je een boek leest en dat je daar helemaal vol van bent en dat je het boek voortdurend bij je wilt hebben, dat je over het boek wilt vertellen en opscheppen, dat het boek er altijd en alleen voor jou is en dat louter de gedachte aan het boek je een verzadigd gevoel geeft - dat is liefde.'
-----
'kwam ik toevallig ('toevallig' in chocoladeletters en versierd met aardbeien & slagroom)'

dinsdag 11 maart 2003

Bernard Schlink - De voorlezer



De hoofdpersoon kijkt in dit boek terug op de tijd dat hij, als 15-jarige jongen, een relatie had met de volwassen vrouw Hanna. Zij vraagt hem haar voor te lezen voor ze seks hebben. Later in zijn leven ontmoet hij Hanna weer. Ze moet dan terecht staan als bewaker van een concentratiekamp. Vanuit de gevangenis houdt ze contact met hem.

Ik vond het einde niet best, maar was wel opgelucht dat

V

E

R

K

L

A

P

P

E

R

'jochie' niet koos om Hanna vrij te pleiten. Hij had natuurlijk best wel door dat zIJ heel goed wist dat wat ze deed niet koosjer was (zie ook de opmerkingen van Hanna aan het eind dat de doden rekenschap van haar zijn komen eisen). Hij beschrijft het alsof hij te laf was om te vertellen dat ze niet degene was die de bevelen opgeschreven had, voor mijn gevoel is hIJ zich echter wel bewust van het feit dat ze zeker wel schuldig was en kiest hij ervoor om haar toch boete te laten doen.

Zijn eigen boetedoening is vooral opgelegd. Voor mijn gevoel brak hij daarmee toen hij (volgens mij bewust) niet koos om haar van de gevangenis te 'redden'. Nou goed, ik ben er nog steeds niet helemaal uit. Je kunt het ook lezen alsof Michael zwijgt omdat:
- hij laf is
- hij vindt dat ze zichzelf maar redden moet
- hij vindt dat ze boete moet doen
- hij begrijpt dat ze van zichzelf boete moet doen.

Kortom, een boek om over na te blijven denken.