zaterdag 26 april 2003

Margaret Atwood - De eetbare vrouw



Deze roman van Margaret Atwood dateert uit 1969 (mijn geboortejaar) en is opnieuw uitgegeven in 1980. Het enige dat voor mijn gevoel gemoderniseerd was, was dat er in het begin een keer het woord computer gebruikt wordt.

Het verhaal
Marian woont samen met een vriendin, Ainsley, op de bovenste verdieping van een herenhuis ergens in Canada. Bij een echte hospita: zo eentje die na 10 uur 's avonds geen herenbezoek meer wenst en die afluistert, door de gordijnen gluurt etc. Alles uit naam van fatsoen.

Marian werkt op een marktonderzoeksbureau, tussen zgn. kantoormaagden (zeg maar muurbloempjes). Hun enige doel is zo snel mogelijk te trouwen zodat ze tenminste kunnen stoppen met werken en kinderen krijgen. Zo ook Marian. Deel van het verhaal gaat over een vriendin van Marian, Clara, die het leven leidt waar die meiden zo naar verlangen. Het toont genadeloos hoe Clara van die roze wolk is gedonderd naar haar huwelijk en derde kind in een jaartje of 3-4.

Marian verlooft zich met haar vriendje Peter en alles lijkt op een (un)happy end af te stevenen. Maar dan ontmoet Marian Duncan, een geschifte letterenstudent. Vanaf dat moment is ze totaal de kluts kwijt en begint haar lichaam steeds meer voedingswaren te weigeren.

Wat een raar boek! Het ademde zware spruitjeslucht, jaren 50 fatsoen, heel naar. En toch is het ook weer zo tijdloos geschreven. Dat gedoe met dat eten begreep ik absoluut niet. Zonder verklapper kan ik het einde niet navertellen, maar dat is heel absurd. Uiteraard moet de titel er iets mee te maken hebben (in het Engels: the edible woman).

vrijdag 25 april 2003

Astrid Joosten - Verboden liefdes



Na een maandje op mijn nachtkastje te hebben gelegen, heb ik dit boekje gisteren na een migraine-aanval gelezen. Nou, de hoofdpijn kwam er bijna weer van terug. Joosten heeft de verhalen zonder oordeel opgeschreven, heel knap. Het zijn namelijk verhalen die mij aan de ene kant woedend maakten, en aan de andere kant in-triest.

In de inleiding staat dat 70 % van de vrouwen boven de 30 wel eens iets heeft gehad met een bezette man. Dus de verhalen in dit boekje moeten velen van ons bekend in de oren klinken... zo ook mij.

zondag 20 april 2003

Nicci French - Land of the living



Bibberend in recortempo uitgelezen. Wat kan dat stel toch enorm goed de spanning tot het eind toe vast houden!

Verhaal in het kort: Abbie komt bij uit haar bewusteloze toestand om te ontdekken dat ze geblinddoekt en vastgebonden is door een gek die haar wil vermoorden. Op miraculeuze manier weet ze te ontsnappen, om vervolgens door niemand geloofd te worden. En ondertussen zit de kidnapper nog achter haar aan...

Ril, ril...

maandag 7 april 2003

Sarah Waters - Fingersmith



Ik waande me terug in Dickens' Oliver Twist! Met Bill Sykes als Gentleman :-) En bij de beschrijvingen van hoe Maud gekleed ging moest ik telkens denken aan Alice in Wonderland, dat soort net te korte jurkjes, met van die petticoats.

En dan die oom van Maud! Ik had wel door dat er iets raars gebeurde (ik dacht dat hij zijn nichtjes lichaam 'leende' aan de heren die langskwamen). En de rare John Vroom met zijn jas van hondenvellen, ril, ril. Met andere woorden: lekker kleurrijke personages (hoewel ze soms wat oppervlakkig bleven, zoals Mrs. Sucksby)

De eerste twee delen vond ik het sterkst. Hoe dezelfde gebeurtenissen in de ogen van Susan en Maud totaal verschillende lading krijgen. Ook de scenes in het gekkenhuis deden me huiveren.

Jammer vond ik dat het einde me een beetje aan een nachtkaarsje deed denken... de spanning vloeide langzaam weg uit het boek... ach, maar dan is het weer een lekkere boeket, waarin ze elkaar toch nog moeten krijgen!